مقایسه‌ تاثیر فنانترن و پیرن بر جوانه‌زنی، رشد گیاهچه و فعالیت آنزیم‌های پاداکساینده در گندم نان (.Triticum aestivum L)

هدف این مطالعه ارزیابی واکنش جوانه‌زنی، رشد و برخی شاخص‌های بیوشیمیایی در گیاهچه‌های گندم نان به هیدروکربن‌های آروماتیک حلقوی فنانترن و پیرن می‌باشد. در این بررسی بذرهای گندم به صورت هیدروپونیک کشت داده شدند و به مدت 7 روز تحت تیمار غلظت‌های 50، 100، 150 و 200 میکرومول از این دو ترکیب قرار گرفتند. محتوای رنگیزه‌های فتوسنتزی، مالون دی آلدئید و پراکسید هیدروژن و همچنین فعالیت آنزیمهای کاتالاز (CAT)، پراکسیداز (POD)، سوپراکسید دیسموتاز (SOD) و آسکوربات پراکسیداز (APX) اندازه گیری شد. نتایج نشان داد هر دو آلاینده باعث کاهش درصد جوانه‌زنی گردیدند، بطوریکه کمترین درصد جوانه‌زنی مربوط به فنانترن (44/54%) در سطح 200 میکرومول بود. فنانترن بیشتر از پیرن باعث کاهش محتوای رنگیزه‌های فتوسنتزی گردید، کمترین درصد کلروفیل a (54/51%)، کلروفیل b (25/48%) و کاروتنوئیدها (42/63%) مربوط به تیمار فنانترن (200 میکرومول) بود. هر دو آلاینده باعث افزایش معنی‌دار محتوای پراکسید هیدروژن (7 برابر) و مالون دی آلدئید (5/1 برابر) گردیدند. افزایش غلظت هر دو آلاینده باعث کاهش معنی‌دار (تا70%) فعالیت سه آنزیم APX، POD و SOD گردیدند، ولی تنها فنانترن باعث کاهش معنی‌دار (12/49%) فعالیت آنزیم کاتالاز گردید. این نتایج نشان می‌دهد که به احتمال زیاد تنش اکسیداتیو، عامل کاهش رشد و اثرات زیانبار هیدروکربنهای آروماتیک چند حلقه‌ای در خاک‌های آلوده به این مواد می‌باشد.